De afgesproken plek Songtext
von Vreemde Kostgangers

Hij stond al uren van tevoren
Te wachten bij de watertoren
Zijn haar lag als een nette deken
De kreukels uit zijn das gestreken

En door zijn hoofd maalt steeds het lied
Komt ze wel, of komt ze niet?

Gelaten staat hij zo al uren
Naar de lege weg te turen
En net als hij naar huis wil gaan
Beweegt er iets, en o, daar komt ze aan

En in zijn hoofd klinkt het dan zacht
′K Heb niet voor niets op haar gewacht

(Woe-hoe-hoe-hoe) twee harten
Twee harten
Eens per jaar dicht bij elkaar
Twee harten
Twee harten aan de oever van de Lek
Op de afgesproken plek


Ze komen elke lente hier
Bij de bocht van de rivier
Op hetzelfde uur van dezelfde dag
Waarvan niks of niemand weten mag

Onder diezelfde lentezon
Waar het allemaal begon

(Hmm-mm-mm-mm) twee harten
Twee harten
Eens per jaar dicht bij elkaar
Twee harten
Twee harten aan de oever van de Lek
Op de afgesproken plek

De avond glijdt stil in de nacht
Hij streelt haar haar, en hij kust haar zacht
Ze zijn nu in het paradijs, maar
Dan moet zij naar huis

Tot op die dag, ze kwam niet meer
Maar hij bleef komen, telkens weer
Eerst nog hoopvol, dan verloren
En altijd onder die watertoren

En door zijn hoofd klinkt nog het lied
Komt ze wel, of komt ze niet?


(Wo-ho-ho-ho) twee harten
Twee harten
Komen nooit meer bij elkaar
Hij wacht er
Hij wacht er, aan de oever van de Lek
Op de afgesproken plek