U wrót doliny Songtext
von Przemysław Gintrowski, Jacek Kaczmarski & Zbigniew Łapiński

Po deszczu gwiazd
Na łące popiołów
Zebrali się wszyscy pod strażą aniołów

Z ocalałego wzgórza można objąć okiem
Całe beczące stado dwunogów

Naprawdę jest ich niewielu
Doliczając nawet tych którzy przyjdą
Z kronik bajek i żywotów świętych

Ale dość tych rozważań przenieśmy się wzrokiem
Do gardła doliny z którego dobywa się krzyk

Po świście eksplozji po świście ciszy
Ten głos bije jak źródło żywej wody

Jak nam to wyjaśniają
Krzyk matek od których odłączają dzieci
Gdyż jak się okazuje będziemy zbawieni pojedynczo

Po deszczu gwiazd
Na łące popiołów
Zebrali się wszyscy pod strażą aniołów


Aniołowie stróże są bezwzględni
I trzeba przyznać mają ciężką robotę

Ona prosi – schowaj mnie w oku
W dłoni w ramionach
Zawsze byliśmy razem
Nie możesz mnie teraz opuścić
Kiedy umarłam i potrzebuję czułości
Kiedy umarłam i potrzebuję czułości

Starszy anioł
Z uśmiechem tłumaczy nieporozumienie

Staruszka niesie
Zwłoki kanarka
(Wszystkie zwierzęta umarły trochę wcześniej)
Był taki miły – mówi z płaczem
Wszystko rozumiał kiedy powiedziałam
Jej głos ginie wśród ogólnego wrzasku
Jej głos ginie wśród ogólnego wrzasku


Nawet drwal którego trudno posądzić o takie rzeczy
Stare zgarbione chłopisko przyciska siekierę do piersi
– Całe życie była moja
Teraz też będzie moja
Żywiła mnie tam wyżywi tu
Nikt nie ma prawa – powiada
Nie oddam! Nie oddam!
Nikt nie ma prawa – powiada – nie oddam!

Ci którzy jak się zdaje
Bez bólu poddali się rozkazom
Idą spuściwszy głowy na znak pojednania
Ale w zaciśniętych pięściach chowają
Strzępy listów wstążki włosy ucięte
I fotografie
Które jak sądzą naiwnie
Nie zostaną im odebrane
Które jak sądzą naiwnie
Nie zostaną im odebrane

Tak to oni wyglądają
Na moment przed ostatecznym podziałem
Na zgrzytających zębami
I śpiewających psalmy