Zobacz Songtext
von Grzegorz Turnau

Błękit, zimny jak kamień, o który ostrzą skrzydła
Aniołowie wyniośli i bardzo nieziemscy
Idąc po szczeblach blasku i po głazach cienia
Zapadają się z wolna w urojone niebo
Lecz po chwili wychodzą jeszcze bardziej bladzi Po tamtej stronie nieba, po tamtej stronie oczu
Nie mów, że to nieprawda że nie ma aniołów
Pogrążona w sadzawce leniwego ciała
Ty, która widzisz wszystko w kolorze swych oczu
I stajesz syta świata – na granicy rzęs

Nie mów, że to nieprawda, że nie ma aniołów
Nie mów, że to nieprawda, że nie ma aniołów
Nie mów, że to nieprawda, że nie ma aniołów