Boghz Songtext
von Dariush Eghbali

گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام
و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهاتان، زخمدار است
با ریشه چه میکنید؟
گیرم که بر سر این بام
بنشسته در کمین، پرنده ای
پرواز را علامت ممنوع میزنید
با جوجه های نشسته در آشیانه چه میکنید؟
گیرم که میزنید
گیرم که میبُرید
گیرم که میکشید
با رویش ناگزیر جوانه چه میکنید؟


تمام بغض قناریها، صدات رو ترسونده
اجاق کینه ی پاییزی، گلهات رو سوزونده
تو اون ستاره خاموشی، که خواب تو رو برده
پیام سرخ شقایقها، تو قلب تو مرده
چشات مثل شب بارونی
دلت پراز غم پنهونی
مثل پرنده ی زندونی
بخون به ناله ی دل
مثال تیغ گل زردم
یه شعر خسته ی پر دردم
ببین که قایق امیدم
نشسته بی تو به گِـل

غم غریب کدوم غروبی؟
که عطر پاییز گرفته بوی تنت؟
نگات به سوی، کدوم ستارست
که قلب پارست، به زیر پیرهنت؟
من و تو چله نشین این، شب پر اندوهیم
من و تو سایه ی غمگین غروب رو کوهیم
من و تو سایه ی غمگین غروب رو کوهیم
چرا به سفره ی ما دیگر، نشانی از نان نیست
به خاک غمزده ی شهرم، نمی ز باران نیست


تمام بغض قناریها، صدات رو ترسونده
اجاق کینه پاییزی، گلهات رو سوزونده
تو اون ستاره ی خاموشی، که خواب تو رو برده
پیام سرخ شقایقها، تو قلب تو مرده
چشات مثل شب بارونی
دلت پراز غم پنهونی
مثل پرنده ی زندونی
بخون به ناله ی دل
مثال تیغ گل زردم
یه شعر خسته ی پر دردم
ببین که قایق امیدم
نشسته بی تو به گِـل