Noc nad Norwidem Songtext
von Budka Suflera

Kadzidlana mgła
Kadzidlana mgła
Kadzidlana mgła
Kłębi się, spiżów jęk
Migotanie świec
Gotyk wyższym czyni wciąż
O marmur kopyt stuk
I na tarczy miecz
Taki pogrzeb chciałeś mieć

Ciebie po prostu z domu wynieśli
Jeszcze bardziej byłeś sam
Dudniły grudy, grudy glinym mmm
Na cichym Père Lachaise
Lecz ty żyjesz, wciąż żyjesz
Przetrwałeś jednak śmierć, a


Teraz siedzę w noc
Z twoją myślą
Z twoją myślą sam na sam
Z białych kartek patrzą na mnie
Oczy twe
Z uczciwości serca
Sądzą nas

Ty żyjesz, wciąż żyjesz
Przetrwałeś jednak śmierć
Czasowi
Zapomnieniu wbrew
Czasowi
Zapomnieniu

Teraz siedzę w noc
Z twoją myślą
Z twoją myślą sam na sam
Z białych kartek patrzą na mnie
Oczy twe
I sądzą mnie
Sądzą nas


Ty żyjesz, wciąż żyjesz
Przetrwałeś jednak śmierć
Tak, papier spłonie
A kamień zniszczy czas
Ale myśl płomienna wciąż
Będzie
Będzie, będzie trwać
Tak, papier spłonie
A kamień zniszczy czas
Ale myśl płomienna wciąż
Będzie

Zazdrościłeś im
Zazdrościłeś im
Zazdrościłeś im
Kirów tych
Koni tych

Zazdrościłeś im
Spiżów i marmurów
Blasku świec, zazdrościłeś
Tłumów w wielkim bólu
Ty, ty, ty nieśmiertelny