In ’t kleine café aan de haven Songtext
von Vader Abraham

De avondzon valt over straten en pleinen
De gouden zon zakt in de stad
En mensen die moe in hun huizen verdwijnen
Ze hebben de dag weer gehad
De neonreclame die knipoogt langs ramen
Het motregent zachtjes op straat
De stad lijkt gestorven, toch klinkt er muziek uit een deur die nog wijd open staat

Daar in dat kleine café aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee


De toog is van koper toch ligt er geen loper
De voetbalclub hangt aan de muur
De trekkast die maakt meer lawaai dan de jukebox
Een pilsje dat is d′r niet duur
Een mens is daar mens, rijk of arm, 't is daar warm
Geen monsieur of madam, maar WC
Maar ′t glas is gespoeld in het helderste water
Ja, 't is daar een heel goed café

Daar in dat kleine café aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee

De wereldproblemen die zijn tussen twee glazen bier opgelost voor altijd
Op de rand van een bierviltje staat daar je rekening, of je staat in het krijt
Het enige wat je aan eten kunt krijgen dat is daar een hardgekookt ei
De mensen die zijn daar gelukig gewoon, ja de mensen die zijn daar nog blij

Daar in dat kleine café aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee

Daar in dat kleine café aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree
Daar in dat kleine café aan de haven
Daar telt je geld of wie je bent niet meer mee

Daar in dat kleine café aan de haven
Daar zijn de mensen gelijk en tevree