Kritt die Fott och langsam Falde Songtext
von Paveier

Kritt die Fott och langsam Falde

Sibbzehn Jahr, blondes Haar, jo, dat wor wunderbar. Es längs nit mih.
Die paar Zibbelche om Kopp räjen mich jetz nit mih op, cèst la vie.
Sulang et Bierche noch schmeck un af un zo en Zijarett,
do hät dat met däm Löffel doch noch Zick...


...Kritt die Fott och schon langsam Falde, määt et Levve doch immer noch Spaß.
Dä Humor muß du stets behalde. Un unsre Löffel, dä jevve mer nit af.

Jede Wäch hät e Äng, irjend wann do dun ding Zäng et och nit mih.
Doch wemmer vürsichtich käut, do wees de sin, dat et jei-t dann irgend wie
Su lang et Sönnche noch schingk un de Musik joot kling, denke mer noch lang nit aan et
letzte Hemp.

...Kritt die Fott och schon langsam Falde, määt et Levve doch immer noch Spaß.
Dä Humor muß du stets behalde. Un unsre Löffel, dä jevve mer nit af.