Sur le pont d'Avignon Songtext
von Janusz Radek

Ten wiersz jest
żyłką słoneczną na ścianie
jak fotografia wszystkich wiosen.
Kantyczki deszczu wam przyniosę
wyblakłe nutki w nieba dzwon
jak wody wiatrem oddychanie.

Tańczą panowie niewidzialni
"na moście w Awinion".

Zielone, staroświeckie granie
jak anemiczne pączki ciszy.
Odetchnij drzewem, to usłyszysz
jak promień - naprężony ton,
jak na najcieńszej wiatru gamie
tańczą liściaste suknie panien


Tańczą liściaste suknie panien
"na moście w Awinion".

W drzewach, w zielonych okien ramie
przez widma miast - srebrzysty gotyk.
Wirują ptaki płowo- złote
jak lutnie, co uciekły z rąk.
W lasach zielonych - białe łanie
uchodzą w coraz cichszy taniec.

Tańczą panowie, tańczą panie na moście...

Tańczą panowie, tańczą panie na moście...

Tańczą panowie, tańczą panie na moście...

Tańczą panowie, tańczą panie na moście...

Tańczą panowie, tańczą panie
"na moście w Awinion"

Tańczą panowie, tańczą panie
"na moście w Awinion".