Kadınım Doğum (Şiir) Songtext
von Volkan Konak

Bana memleket, bana su, bana tat, bana uyku, bana rüzgar gibi gelen sevgilim
Gülüşünü kücük bir cocuktan alan, yastıkta başını bıraktıgı ize kurban oldugum,
Eser durusun hafızamda ve orda hiç bir sey yok senden önceme ve sana ait olmayan,
Son hayalım, ne güzel sey seni sevmek
Elleri küçük sevgilim,
Ne güzel şey seni hatırlamak,
Etimde soguk kara saplı bir bıcak gibi değil,
Hasret ateşiyle dövülmüş sımsıcak bir demir gibi,
Ne güzel şey düşünmek seni bunca kalabalıkta ve bunca yorgunluklarımın içinde,
Son hasretim, sana olan hudutsuz sevdamı
Manalyo kokulu başını kollarımın arasına alıp,
Senin o memleket gözlerine saatlerce bakmalıyım kı anlatabileyim,
Senın yanıbaşında ve sevkat o dolu gögsünde uyumalıyım,
Çünkü ben senin her yanın çiçek acmış, yemişlerle dolu fidana benzeyen güzel yüzüne hasret yaşayamam,
Son sözüm, keşke bu gece gelincik ciceği takabilseydim, karadeniz bahcelerinden
En güzel bestelerimi yalnız sana söyleyebilseydim bu gece,
Mehtap uyanamadan gune merhaba diyebilseydim, okyanus kalbimde bir yelkenli gibi sarhoş olup sahillere vurabilseydim,
Acmaya duran gülüm, işitiyor musun beni, ustamın deyimiyle, şu kaınat denen nesnenin içinde
En çok sevdiğim yürek, üzerine en cok titrediğim insan kalbi, senin gögsünün içine takılı olanıdır,
Anası bana bir oğlancık doğurdu,


Kaşsız, sarı bir oğlan,
Masmavi kundağında yatan,
Bir nurtopu, üç kilo ağırlığında,
Benim oğlan dünyaya geldiği zaman
Çocuklar doğdu kore′de,
Sarı ayçiçeğine benziyorlardı,
Makartır kesti onları
Gittiler ana sütüne bile doymadan
Benim oğlan dünyaya geldiği zaman
Çocuklar doğdu yunan zindanlarında
Babaları kurşuna dizilmiş,
Bu dünyada birinci görülecek şey diye demir parmaklığı gördüler...
Benim oğlan dünyaya geldiği zaman
Çocuklar doğdu anadolu'mda,
Mavi gözlü, kara gözlü, elâ gözlü bebeklerdi,
Bitlendiler doğar doğmaz,
Kim bilir, kaçı sağ kalır mucize kabilinden,
Benim oğlan benim yaşıma bastığı zaman
Ben bu dünyada olmayacağım, evet
Ama harikulâde bir beşik olacak dünya
Siyah, beyaz, sarı,
Bütün çocukları sallayan,
Mavi atlas döşekli bir beşik...
Son hayalım, son hasretim, son sözüm, nartanem, yutkunuşum, uyanışlarımın en güzeli...
Kadınım benım, kadınım, kadınım, kadınım benım ...