Publiciteitsjaren Songtext
von Urbanus

Terwijl mijn jongste zuster al met nonkel Felix vreet
Was ik als prille mansmens nog helemaal niet gereed
Mijn vriendjes die werden allemaal al iets gewaar
Maar ik voelde nog niets ik had nog nieveranst geen haar

Toch had ik al een meisje
Die mij nen toffe vond
Totdat ze op en avond eens in mijn kamer stond
Ze kleedde zich daar uit en ik keek met open mond
Mijn oogbollen tuimelden als knikkers op de grond

In de les biologie had de leraar ons gezegd
"Bij de vrouwtjes gaat iets open, bij de mannetjes komt iets recht"
En ik wist wel alles van de paringdans van de andijf
Maar intussen wist ik niets van dat soepapke aan mijn lijf

Maar ik voelde iets van binnen en ik wist wel wat ze wou
En ik bad Sint Valentinus opdat hij me helpen zou


Alstublieft hang mijn lippen aan de lippen van mijn lief
Alstublieft leg mijn handen op de boezem van mijn lief
Alstublieft leg mijn hoofd op de schouder van mijn lief
Alstublieft leg mijn hart aan de voeten van mijn lief

Ze begon me daar ineens als een bezetene te zoenen
Mijn veters en mijn steunzolen kropen uit mijn schoenen
Ze stond daar zo bloot en zo sierlijk als een zwaan
En ik, ik stond daar ook met twintig onderbroeken aan

Niet dat ik zo verlegen was, maar ik was wel wat beschaamd
Ik bedekte gauw het sleutelgat en het vensterraam
Zij dook weer in mijn bed als een keeper in zijn goal
En ik begon haar te vertellen van onze schoolreis naar Tirol

Ze plooide zich in honderden verleidelijke standjes
Maar ik toonde haar mijn goocheldoos en mijn sigarenbandjes
Toen werd ze hevig kwaad, z′had genoeg van mijn getover
Ik zei "wacht, ik ben paraat" maar mijn stem sloeg achterover

Toen ik eindelijk klaar was voor de grote tijgersprong
Zat zij al op de trein die vertrok in het station

Alstublieft hang mijn lippen aan de lippen van mijn lief
Alstublieft leg mijn handen op de boezem van mijn lief
Alstublieft leg mijn hoofd op de schouder van mijn lief
Alstublieft leg mijn hart aan de voeten van mijn lief