Zomers blijven niet Songtext
von Toon Hermans

"Ik heb het liedje genoemd
Zomers blijven
Niet"

De boom
Is uitgebloeid
′T koren is gemaaid
De liedjes van de vogels zijn met de blad'ren weggewaaid

Ik heb op ′t strand
In 't zand
Haar naam geschreven
Toen kwam de zee
En 'r is geen letter van gebleven

Maar de bloei komt ′r weer aan
En vogels zingen in de lucht
En ik schrijf opnieuw haar naam
En de zee trekt zich terug


Zomers blijven niet
Maar ook de winters gaan
Een lieve hand steekt in ′t donker
Altijd die sterren aan
En of de grijze najaarshemel grote tranen giet
Niet één verdriet, is maar alleen verdriet

Blauwe zomerdagen
'Gouwe′ zomernachten
De zoete geur van bloemen, in 't groen
Muziekjes langs de grachten
We dansten en we lachten
Nu sneeuwt ′t
Op de dansvloer
In 't plantsoen

En dan zeggen we steeds diezelfde woorden
"We hebben ′t weer gehad"
En toch begint de lente, bij 't vallen van 't eerste blad

En de bloei komt d′r weer aan
En vogels zingen in de lucht
En ik schrijf opnieuw haar naam
En de zee trekt zich terug


Zomers blijven niet
Maar ook de winters gaan
Een lieve hand, steekt in ′t donker, altijd
Weer die sterren aan
En of de grijze najaarshemel
Grote tranen giet
Niet één verdriet
Is maar alleen verdriet

Niet één verdriet, niet één verdriet
Niet één verdriet, niet één verdriet, niet één verdriet
Niet één verdriet
Is maar
Alleen
'Vverdriettt′

"Het is waar, mensen. Het is waar, waar, mensen. Achter verdriet verbergt, verbergt zich altijd nog iets wat je niet kent."

"Een grote dichter heeft eens gezegd
"Middenin in de nacht wordt het licht geboren
En zo is het!
Het is elke nacht raak"