Böyledir Akşamları İstanbul'un Songtext
von Timur Selçuk

Böyledir akşamları İstanbul′un
Bir efkâr basar içini çoğu zaman
Yalnızlığın, çaresizliğin aklına gelir
Hatıralar uçup gider avuçlarından

Şekiller bozulur, renkler kararır
Solar ümitlerin, batan günle birlikte
Böyledir akşamları böyledir İstanbul'un
Eriyip gidersin o koyu mavilikte


Bir meyhane köşesinde ararsın teselliyi
Zaman geçip gider, kadehler boşalır
Düşersin yollara canından usanmış
Başında bir ağrı, içinde kahır

Kapandı sanırken o eski yara
Bir sızı başlar içinde, en derinden
Bir bulut gelir, çöker üstüne kapkara
İki damla yaş süzülür kirpiklerinden

Ansızın bir vapur düdüğü parçalar geceyi
Götürür o sesler seni uzaklara
Düşündüğün anda öyle sessizce ölmeyi
Çekilir sesler, değişir manzara


Böyledir akşamları İstanbul′un
Bir efkâr basar içini çoğu zaman
Yalnızlığın, çaresizliğin aklına gelir
Hatıralar uçup gider avuçlarından