Leun maar achterover Songtext
von Theo Nijland

Leun maar achterover, liefje
Je hoeft niet meer
Dan een stilleven te zijn
Roerloos naast
Een schaal met appels
En een stuk van het gordijn

Leun maar achterover, liefje
De speling van het licht
Op het plafond
Laat het dons op je huid
Wuiven als een graanveld
In de zon

Denk maar niet meer aan vannacht
Het was de wind om het huis
En ik wist niet meer wat ik zei
Het was de regen op het dak
Het jagen van de wolken
Het waren de omstandigheden


Leun maar achterover, liefje
Ik zet het raam wel
Op een kier
Zacht ruisen de kiezels
In de bocht
Van de rivier

Leun maar achterover, liefje
De stormen in mijn hoofd
Zijn uitgewoed
Hier in het licht ben je veilig
Voor wat het duister
Met ze doet

Denk maar niet meer aan vannacht
Het was de wind om het huis
Ik wist niet meer wat ik zei
Het zwiepen van de takken
Het striemen van de regen
Het waren de omstandigheden
Het waren de omstandigheden

Denk maar niet meer aan vannacht


Denk maar niet meer aan vannacht
Het was de wind om het huis
En ik wist niet meer wat ik deed
Het was de bliksem die eik
In tweeën spleet
Het waren de omstandigheden

Leun maar achterover, liefste
Je hoeft niet meer
Dan een stilleven te zijn
Roerloos naast
Een schaal met appels