Ilithia asteia Songtext
von Stereo Nova
Ilithia asteia Songtext
Κάποτε, μπορεί κάπου μια μέρα
Να δεις το δίκιο μέσα από ένα στόχο στον αέρα
Θα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα ′χουν χαθεί τόσοι
Από τη μόλυνση, απ' τη μόδα, από μια ισχυρή δόση
Από τον πάτο ως την κορφή αυτή η ζωή βρωμάει
Μα ξέρω πώς να επιβιώνω γιατί έχω γίνει τομάρι
Κατάλαβέ το, μάνα, δε γυρίζω πίσω
Δε θα τα τινάξω, μα ούτε κι έτσι θα τ′ αφήσω
Η οργή είναι ένα διάστημα κλεισμένο στ' αυτιά
Αυτές τις μέρες πρέπει να φωνάζεις δυνατά
Με ταΐζουν βλακείες και περιμένουν να χωνέψω
Κοιτάζω τον κόσμο, δεν ξέρω τι να πιστέψω
Μα ο θεός είναι δυνατός, μου ανοίγει τα μάτια
Να σ' αγαπώ πιο πολύ, να σε φυλάω από την κακία
Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
Τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
Κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
Πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
Σκέψου θετικά, μα μη γελάς με ηλίθια αστεία
Κάποτε, μπορεί κάπου μια μέρα
Από τη θέση που είσαι να πας λίγο πιο πέρα
Θα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα ′χεις διώξει άλλους
Από μια θέση στη ζωή, απ′ τον πλανήτη Γη
Μια αγελάδα σε μια αφίσα στέκει μολυσμένη
Αντανακλάται στα γυαλιά σου και μετά από λίγο φεύγεις
Ο χρόνος σου τελειώνει, λες "η μέρα αυτή πάει"
Μα ο χρόνος επιστρέφει κι εσύ λες τα ίδια πάλι
Λες "τώρα μπορώ ν' αλλάξω, μα είναι ήδη αργά"
Και αφήνεις τη ζωή σου να πνιγεί στα ρηχά
Οι πιο πολλοί αποφεύγουν να σε κοιτάξουν στα μάτια
Στο πίσω κάθισμα γλιστρούν και πνίγουν τα δάκρυα
Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
Τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
Κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
Πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
Σκέψου θετικά, μα μη γελάς με ηλίθια αστεία
Δε θ′ αφήσω αυτές τις μέρες να με πάρουν από κάτω
Τους φόβους που με τρέφουν θα τους κάνω κάτι άλλο
Θα αλλάξω τη ζωή μου σε κάτι θετικό
Και κάθε άσχημη ενέργεια θα τη στείλω στο καλό
Θα δώσω σημασία σ' αυτά που εσύ πετάς
Μιας και στο τίποτα μπορείς να βρεις αυτό που ζητάς
Στα σκουπίδια βρίσκουν τα σκυλιά φαγητό
Τις περιοχές αυτές τις προστατεύει ο θεός
Όπως τους άνεργους, τους άστεγους, κι όσους ζουν στο μέλλον
Σε αυτούς που αγαπούν και πιστεύουν, φιλιά στέλνω
Τώρα που τα σύννεφα προς το βορρά φεύγουν
Και χιλιάδες παιδιά σ′ αυτόν τον κόσμο μεγαλώνουν
Ρίχνοντας το βλέμμα τους σε πλαστικά καλώδια
Σε κτίρια, σε φώτα ή σε γυμνασμένα πόδια
Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
Τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
Κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
Πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
Σκέψου θετικά, μα μη γελάς με ηλίθια αστεία
Να δεις το δίκιο μέσα από ένα στόχο στον αέρα
Θα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα ′χουν χαθεί τόσοι
Από τη μόλυνση, απ' τη μόδα, από μια ισχυρή δόση
Από τον πάτο ως την κορφή αυτή η ζωή βρωμάει
Μα ξέρω πώς να επιβιώνω γιατί έχω γίνει τομάρι
Κατάλαβέ το, μάνα, δε γυρίζω πίσω
Δε θα τα τινάξω, μα ούτε κι έτσι θα τ′ αφήσω
Η οργή είναι ένα διάστημα κλεισμένο στ' αυτιά
Αυτές τις μέρες πρέπει να φωνάζεις δυνατά
Με ταΐζουν βλακείες και περιμένουν να χωνέψω
Κοιτάζω τον κόσμο, δεν ξέρω τι να πιστέψω
Μα ο θεός είναι δυνατός, μου ανοίγει τα μάτια
Να σ' αγαπώ πιο πολύ, να σε φυλάω από την κακία
Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
Τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
Κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
Πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
Σκέψου θετικά, μα μη γελάς με ηλίθια αστεία
Κάποτε, μπορεί κάπου μια μέρα
Από τη θέση που είσαι να πας λίγο πιο πέρα
Θα είναι ήδη όμως αργά γιατί θα ′χεις διώξει άλλους
Από μια θέση στη ζωή, απ′ τον πλανήτη Γη
Μια αγελάδα σε μια αφίσα στέκει μολυσμένη
Αντανακλάται στα γυαλιά σου και μετά από λίγο φεύγεις
Ο χρόνος σου τελειώνει, λες "η μέρα αυτή πάει"
Μα ο χρόνος επιστρέφει κι εσύ λες τα ίδια πάλι
Λες "τώρα μπορώ ν' αλλάξω, μα είναι ήδη αργά"
Και αφήνεις τη ζωή σου να πνιγεί στα ρηχά
Οι πιο πολλοί αποφεύγουν να σε κοιτάξουν στα μάτια
Στο πίσω κάθισμα γλιστρούν και πνίγουν τα δάκρυα
Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
Τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
Κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
Πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
Σκέψου θετικά, μα μη γελάς με ηλίθια αστεία
Δε θ′ αφήσω αυτές τις μέρες να με πάρουν από κάτω
Τους φόβους που με τρέφουν θα τους κάνω κάτι άλλο
Θα αλλάξω τη ζωή μου σε κάτι θετικό
Και κάθε άσχημη ενέργεια θα τη στείλω στο καλό
Θα δώσω σημασία σ' αυτά που εσύ πετάς
Μιας και στο τίποτα μπορείς να βρεις αυτό που ζητάς
Στα σκουπίδια βρίσκουν τα σκυλιά φαγητό
Τις περιοχές αυτές τις προστατεύει ο θεός
Όπως τους άνεργους, τους άστεγους, κι όσους ζουν στο μέλλον
Σε αυτούς που αγαπούν και πιστεύουν, φιλιά στέλνω
Τώρα που τα σύννεφα προς το βορρά φεύγουν
Και χιλιάδες παιδιά σ′ αυτόν τον κόσμο μεγαλώνουν
Ρίχνοντας το βλέμμα τους σε πλαστικά καλώδια
Σε κτίρια, σε φώτα ή σε γυμνασμένα πόδια
Μην αφήσεις τη ζωή να σε πάρει από κάτω
Τους φόβους που σε τρέφουν να τους κάνεις κάτι άλλο
Κάνε τους ποίηση ή μηχανήματα σπουδαία
Μη γυρνάς την πλάτη, μη ζεις στο ψέμα
Πολέμησε το άδικο και κάθε είδους βία
Σκέψου θετικά, μα μη γελάς με ηλίθια αστεία
Writer(s): Konstantinos Barbopoulos Lyrics powered by www.musixmatch.com