Astrolog Songtext
von Przemysław Gintrowski, Jacek Kaczmarski & Zbigniew Łapiński

Sowie źrenice, jak czarne księżyce
W ognistych pierścieniach wysyłam w mgławice
Trwożliwych szelestów mysiego protestu
Przed życiem, któremu na imię bezkresny jest przestwór

W spazmach i splotach najlichsza istota
Wypełnia swój los parabolą żywota
I gasnąc przepada wśród świateł miriadów
Maskota potęgi, co Stwórcą nazywa się Ładu

Chaos nade mną i chaos pode mną
Dla wszystkich prócz mnie jest mozaiką tajemną
Ukrytych zamiarów, przeznaczeń i czarów
Gdy ciemność pochłania jednako i plebs i Cezarów


Widzę człowieka, jak cały w wypiekach
Powiada: nam mądrym się trzymać z daleka
Bo w czasach przejściowych kto przysiąc gotowy
Co czeka strażników wartości, cnót ponadczasowych?

Lub słyszę chłystka, co na to się ciska:
My mądrzy wszystkiemu przypatrzmy się z bliska
Wszak w czasach chaosu zwykł żądać lud stosów
A iskra mądrości być może odmieni bieg losu

Idę więc do nich i mówię, że czas jest zawsze przejściowy
A chaos jest w was!
I za to sądzili
I za to spalili
Stos zgasł...

Dokładnie w od zawsze pisanej mi chwili
Dokładnie w od zawsze pisanej mi chwili
Dokładnie w od zawsze pisanej mi chwili