Det kan’kje nokon forandre Songtext
von Olav Stedje

Som to dråpa vaten, er du og eg som handla i handsken. Ei el-mottregne, ei kjensle av deg kvila i meg, du er i mitt hjarta ein del av mi skjel.

Som to fuglar øve vie hav, ska mi flyga inn i solnedgang
Sjøl om leia kan bli lang
Finn mi alltid veg te land, eg veit da går bra so lenge mi ha kvarandre, det kan′kje nokon forandre

Du gjer meg nærleik, du e min heim
Ringen er slutta, mi høyre saman
Du gjer meg trygg, mi stola på deg
Når eg e veik, er du støtta på meg


Som to fuglar øve vie hav, ska mi flyga inn i solnedgang
Sjøl om leia kan bli lang
Finn mi alltid veg te land, eg veit da går bra so lenge mi ha kvarandre, det kan'kje nokon forandre

Eg såg et stjerne skåt, min skjel er bli med deg
Vil alltid fyllja deg, mi let oss aldri skilja.

Som to fuglar øve vie hav, ska mi flyga inn i solnedgang
Sjøl om leia kan bli lang
Finn mi alltid veg te land, eg veit da går bra so lenge mi ha kvarandre,

Som to fuglar øve vie hav, ska mi flyga inn i solnedgang
Sjøl om leia kan bli lang
Finn mi alltid veg te land, eg veit da går bra so lenge mi ha kvarandre, det kan′kje nokon forandre

Det kan'kje nokon forandre
Det kan'kje nokon forandre