Dagane Songtext
von Odd Nordstoga

Ein gong kom kjærteiken heilt av seg sjølv
Og kvar dag den var av sølv
For du gyldte kvar ein augneblink med hugen fri,
Og blenda var eg me på reisa di

Dagar som sand ut av hendene renn
Om du tvilar, ja, så kjenn
Den eine som den andre ut i vinden fer,
Og tida som me har den reiser der
Ja tide som har den reiser der

Lov meg å vera hjå meg all din dag
Ja det lova me i lag
Så gav eg deg ein ring, ja det var lettvint gjort
Så luska og den dagen stille bort
Så luska og den dagen stille bort


Så langt
Så langt
Så langt som vinden greier og jage bylgjene bå
Så langt
Så langt
Så langt som vinden greier og jage bylgjene bå
Der skal eg fylgje deg, min venn
Der skal me finne dei igjen

Og ute lyskar styggen
Og skiljer deg frå meg
Og visste me, så hadde me
Nok kome oss i veg
Og eg har 'bore deg på armen
Gjennom skog og over fjell
Og du ha' halde meg i handa
Gjennom juv og myrke gjel
Og eg ha' strekt meg etter deg
Og du ha' strekt deg etter meg

Så langt
Så langt
Så langt som sola greier å fylgje bylgjene bå
Så langt
Så langt
Så langt som sola greier å fylgje bylgjene bå

Der skal eg fylgje deg, min venn
Der skal me finne dei igjen