Romance de Don Gaiferos Songtext
von Luar na Lubre

I onde vai aquil romeiro,
Meu romeiro a donde irá,
Camiño de Compostela,
Non sei se alí chegará.

Os pés leva cheos de sangue,
Xa non pode máis andar,
Malpocado, probe vello,
Non sei se al í chegará.

Ten longas e brancas barbas,
Ollos de doce mirar,
Ollos gazos leonados,
Verdes como a auga do mar.

-I onde ides meu romeiro,
Onde querede s chegar?
Camiño de Compostela
Donde teño o meu fogar.


-Compostela é miña terra,
Deixeina sete anos hai,
Relucinte en sete soles,
Brilante como un altar.

-Cóllase a min meu velliño,
Vamos xuntos camiñar,
Eu son trobeiro das trobas
Da Virxe de Bonaval.

- I eu chámome don Gaiferos,
Gaiferos de Mormaltán,
Se agora non teño forzas,
Meu Santiago mas dará.

Chegaron a Compostela,
Foron á Catedral,
Ai, desta maneira falou
Gai fe ros de Mormaltán:

-Gracias meu señor Santiago,
Aos vosos pés me tes xa,
Si queres tirarme a vida,
Pódesma señor tirar,
Porque morrerei contento
Nesta santa Catedral .


E o vello das brancas barbas
Caíu tendido no chan,
Pechou os seus ollos verdes,
Verdes como a auga do mar.

O bispo que esto oíu,
Al í o mandou enterrar
E así morreu señores,
Gaiferos de Mormaltán.

Iste é un dos moitos miragres
Que Santiago Apóstol fai.