Beltet Songtext
von Lillebjørn Nilsen

Det var den heilage påskemorgun og
Sille til kyrkja ride
Så sprette eg på meg mitt sprotabelte
Det glima våri så vide

I Roelunden der kjenner dei meg
I Roelunden der kjenner dei meg

Som eg meg i kyrja kom
-Då folkjet på kne monne falle
Så mange som på sitt belte såg
Det gløymde på Gud å kalle

I Roelunden der kjenner dei meg
I Roelunden der kjenner dei meg

Og presten framfer altaret stod
Alt med si lærde tunge
Då han vart vari beltet mitt
Han gløymde bå′ lesa å sjunge

I Roelunden der kjenner dei meg
I Roelunden der kjenner dei meg


Så baud dei meg tvo stutar
Og båe så vare dei kvite
Eg ville kje selje mitt belte burt
-Eg totte det var fer lite

I Roelunden der kjenner dei meg
I Roelunden der kjenner dei meg

Så baud dei meg bå' sylv og gull
Og mælte det upp i skåler
Men då eg inkje mitt belte selde
Då gjorde eg som ein dåre!

I Roelunden der kjenner dei meg
I Roelunden der kjenner dei meg

Og som eg då heimatt frå kyrkja kom
-Eg vart i så galne tankar
Så bytte eg burt beltet mitt
Fekk att eit fillepar hanskar

I Roelunden der kjenner dei meg
I Roelunden der kjenner dei meg

Fer beltet mitt var inkje så net
Som det var sjåande på
Hakane var av sikebeinskjakar
Og beltet av langebalm-strå


I Roelunden der kjenner dei meg
I Roelunden der kjenner dei meg