Zaprzęgnę słońce, osiodłam chmury Songtext
von Krystyna Prońko

Zaprzęgnę słońce, osiodłam chmury
Pomknę przez morza lasy i góry
Lub zapuszczę sieci w niebo głębokie
Aż mi w nie lecisz razem z obłokiem
Wywróżę z dłoni gdzieś mi się schronił
Musisz moim być


Zaprzęgnę wicher osiodłam fale
Pognam po ciebie w najdalsze dale
Lub wypytam róże, buki i sosny
Czy będziesz dłużej z nią niż do wiosny
Ubłagam orła by mi cię porwał
Będziesz znowu mój

Będę obiegać wsie, miasta, domy
Przeszukam nieba gwiezdne zagony
Lecz w jakiej porze zdarzyć się może
Że goniąc umknę ci