Ciemności Złote, Ciemności Srebrne Songtext
von Krystyna Prońko

Ciemności złote, ciemności srebrne
Spadają miękko prosto na ziemię
Tańczą wieczorne, tańczą klasztorne
Dzwony podniebne, szepty wpół dzwonne

Komu dzisiaj jest tak smutno?
Komu niepotrzebne jutro?
Chyba jestem już w żałobie
Sama po sobie, sama po sobie


Jaskółki gniazda wiją na niebie
W ciemności złotej, w ciemności srebrnej
Tańczą promienne, tańczą brzemienne
Potem spadają wpół zardzewiałe

Porzucili mnie najbliżsi
I zdradziły własne myśli
Nikt nie powie ani słowa
Kiedy sama się pochowam

Porzucili mnie najbliżsi
I zdradziły własne myśli
Nikt nie powie ani słowa
Kiedy sama się pochowam


Ciemności złote, ciemności srebrne
Opadną miękko prosto na ziemię
Zatańczą nagle wszystkie klasztorne
Dzwony podniebne, szepty wpół dzwonne