Mien Gott, he kann keen Plattdüütsch mehr un he versteiht uns nich Songtext
von Knut Kiesewetter

He weer ut School kam un he gung
To Stadt no de Studenten
He föhl sik wohl bi all de junge
Lüüd, de em nit kennten
He wull dat Dörp, von dat he keem
Am leevsten dor verswiegen
He harr mit dat, vun wat he keem
Nu gunnix mehr to kriegen
Bloos as he eenmal Ferien kreech
Un keem tohuus torüch
Dor lachten all de Lüüd, he seech
Em eenfach in′t Gesich
Un seen: Wat he grod seggt, dett weer
As hochdüütsch in Gedich

Mien Gott, he kann keen Plattdüütsch mehr
Un he versteihn uns nich!
Mien Gott, he kann keen Plattdüütsch mehr
Un he versteihn uns nich!


As he mol in de Krog rinkeem
Fung he an to vertellen
Vun Kunst un vun gude Benehmen
Un so de Lüüd to quäälen
Wenn du so veel vun Kunst versteihst
Se Hein, un vun Benehmen
Denn kunnst du al de Tied uk meist
Vör uns en Run utgeben!
Dar keek he Hein ganz trurig an
Un gung ganz eenfach rut
Un all de dar weern, Mann för Mann
De lachten se kaputt
Se seen: Wo hest du dat denn her
Deen dösige Gesich?

Mien Gott, he kann keen Plattdüütsch mehr
Un he versteihn uns nich!
Mien Gott, he kann keen Plattdüütsch mehr
Un he versteihn uns nich!

As he nu längs de Dörpstraat leep
Dee he in Droom versinken
Sin Kinnertied föhl he ganz deep
He seech de Lüüd em winken
He dach: Wat is de Dach doch schön
Un all de Lüüd de winken!
He harr de Kohschiet woll nich sehn
De vör em leeg to stinken
Dor reepen all de Lüüd em to
Perr in de Schiet nit rin!
Un he wunk wedder, weer so froh
Un harr de Fööt al bin.
Ik segg dich nich 'tritt′, ik segg 'perr'
See een em in′t Gesicht


"Mien Gott, he kann keen Plattdüütsch mehr
Un he versteihn uns nich!
Mien Gott, he kann keen Plattdüütsch mehr
Un he versteihn uns nich!

He gung uk mol to Priesskat hen
He wull sik amüseern
Doch muts du dorvun schon wat kennen
Sunst büst al an verleern
Dar see een Nachteil in een Speel
He see: So ungefähr
Dar see de anner: Veer is veel
Een Glück, ik hev nich mehr
He kreech keen Snieder in dat Speel
Un seech ganz dösig ut.
Nu weer em dat alweeder to veel
Un he gung eenfach rut
Dar see de Kröger: Lüüd, dat weer
Dat end vun de Geschich!

Mien Gott, he kann keen Plattdüütsch mehr
Un he versteihn uns nich!
Mien Gott, he kann keen Plattdüütsch mehr
Un he versteihn uns nich!