Uciekaj moje serce Songtext
von Katarzyna Groniec

Gdzieś w hotelowym korytarzu, krótka chwila
Splecione ręce gdzieś na plaży, oczu błysk
Wysłany w biegu krótki list
Stokrotka śniegu, dobra myśl
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć

Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt, chłodu ust twych

Deszczowe wtorki, które przyjdą po niedzielach
Kropelka żalu, której winien jesteś ty
Nieprawda, że tak miało być
Że warto w byle pustkę iść
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć


Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt, chłodu ust, braku słów

Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt, chłodu ust twych

Odloty nagłe i wstydliwe, niezabawne
Nic nie wiedzący, a zdradzony pies czy miś
Żałośnie chuda kwiatów kiść
I nowa złuda, nowa nić
To wciąż za mało, moje serce, żeby żyć

Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt, chłodu ust, braku słów

Uciekaj, skoro świt, bo potem będzie wstyd
I nie wybaczy nikt, chłodu ust twych