Dur Kalbim Sokrat St Songtext
von Kamufle

İçime gömülüyken eş ve gene çıkar kendini
Kendinle meşkederek yaşa
Çünkü bana göre değil
Adının geçtiği herhangi bir cümlenin içinde keşke demek (bırak)
Hangi şair senle ölür ve yazar
Kalemi aldığımda ışıklar dönüyor sönüp beyaza
Işıkların bile bir bildiği var
Bunu anlamıştım ilk kez sana yenildğim an
Tadını çıkar, ha şayet yoksan bende yokum
Yok olurken bir şahit bulmak için savaşan bi′ güce ait
Kullar içinde kendini tam anlamıyla mücait bulmam
Gel bana benler tamam engel bana başkalarını senler sanıp
Her satırda denden yapar ellerim
Neyim var, neyim yok götür sen de
Kurban olurum bekliyorum yeniden harap et beni

Durmasam kimler çıkar karşıma bilemem
Dur kader bu kalbim fazla siteme dayanmaz
Durmasam kimler çıkar karşıma bilemem
Dur kader bu kalbim fazla siteme dayanmaz


Yine bir saldırı var bugün dayan biter elbet
Sana yakışmaz saçlarını yolup sitem etmek
Her gece uykundan alıp hayallerinle ayık durmanın
Tek rahatsız eden yönü konuştuğun kayıp kullar
Bakın burdan yaşama, bir damla ibret alın
Bu çocuğun beş para etmez gönlünü kimler alır
Bende kalır yaşadıklarım, satılık değil bu kalp
Bugün tek destekçim iki dostum bir de karım
Kimi arkadan bıçaklar, kimi yüzüne yalan güler
Bir yanda masum yuvam, bir yanda saçma düzen
Bir yanda parasızlık, bir yandan utanmadan bana gülen farklı yüzler
Bana mı lan bu piyango, bu mudur kısmetim?
Sadece şu dünyada rahat bir nefes almak istedim
Bana tuzu kuru diyen insanları davet etsem şu eve
İçi fesat olanların dışı bir anda benle kirlenir

Durmasam kimler çıkar karşıma bilemem
Dur kader bu kalbim fazla siteme dayanmaz
Durmasam kimler çıkar karşıma bilemem
Dur kader bu kalbim fazla siteme dayanmaz

Durmasam kimler çıkar karşıma bilemem
Dur kader bu kalbim fazla siteme dayanmaz
Durmasam kimler çıkar karşıma bilemem
Dur kader bu kalbim fazla siteme dayanmaz