Zanger zonder meer (Ordinaire) Songtext
von Johan Verminnen

Ik ben een zanger zonder meer
Hoewel ik liefst in ledigheid verkeer
Wat roken, drinken en telkens weer
Veel te laat opstaan ongegeneerd
Maar m′n carrière roept me weer
Ik ben artiest gerespekteerd

U wilt dat ik mij als God gedraag
Maar ik voel me oud en opgejaagd
'K Zie overal de hinderlaag
Alleen het zingen doe ik graag
Maar dit beroep is godgeklaagd
Hoe meer je geeft, hoe meer men vraagt

De dag dat niemand mij nog kent
Dat ik door ′t applaus niet meer word verwend
Dan zal 'k weer weten wie ik ben
Terwijl een fris en jong talent
Het nieuwe lied brengt, nieuw kabaal
Voor een nieuwe jeugd in een nieuwe zaal


Nee, ik hoef geen prijs voor mijn fysiek
Als het maar klikt met mijn publiek
Oh, ik heb zo'n maling aan kritieken
Dat zijn zo′n kneusjes, sympathiek
′K Wil niet speciaal zijn, excentriek
'K Wil alleen maar, ′k wil alleen maar mijn muziek

Als ik zing, is 't om bevestiging
Als ik schreeuw, dan is′t ter verdediging
'K Wil ze kennen, ter verduidelijking
Elk ander volk, elk ander ras
Voor ik verga, tot stof en as
Zien hoe de wijde wereld was

Waar ik ook kijk, ′t is al geweld
Verdriet en angst, geknoei met geld
'K Wil alleen maar vriendschap, liefde, plezier
Ik dacht toch waarom zijn we anders hier
'K Ben geen artiest gerespekteerd
Ik ben een zanger zonder meer
Zonder meer
Zonder meer
Zonder meer
Zonder meer