Dastasho Mosht Karde Songtext
von Hichkas

دستاشو مشت کرده
دستاشو مشت کرده
همه ی دار و ندار رو بردن، یه کویر مونده فقط و لب تشنه
همه ی آرزوهاشو کشتن ولی جنازه ای تحویل نگرفته
حتی بدون تحریما هم خوشبختی اصلاً لمس نمیشه
انگار وطنش مستعمره س، پشیزی واسه ملت خرج نمیشه
صبح و شب سگ دو می زنه، آخر ماه باید قرض بگیره
تو خیابون واستاده که یه جوری حقشو پس بگیره
اینا شهروند نمی خوان، برده می خوان
از تو سلول صدا ضجه میاد و
می خواد چند دهه قتل و غارت تموم شه
چندین ساله اشکش رو درآوردن و دیگه اشکی واسه گاز اشک آور نمونده
تبعیض داره بیداد می کنه و میگن تو حق مردم اجحافی نی
همه رانتی
تو داشتن تخصص اصراری نی
همه ی کشور رو قفس کشیدن و میگن اینجا هیشکی زندانی نی
همه رو لخت کردن و می گن این پوشش چرا اسلامی نی؟


داد میزنه
کی این جنایتو از یاد میبره؟
داره جون به لب رسیده رو فریاد میزنه

ما همه با هم هستیم

دستاشو مشت کرده
دستاشو مشت کرده
این کوچه ها رو سال هاست با خون شستن ولی تعداد تلفات کمه مثکه
همه ی آرزوهاشو کشتن ولی جنازه ای تحویل نگرفته
دیده پول نفت کم بیارن، گودیِ زیر چشا حفر میشه
بد و بدتری نی، همه آشغالن و یکی داره خدا فرض میشه
هیچ تصمیمی با خودش نی، از لباس تنش
بگیر تا اینکه پول مملکتش داره کجا خرج میشه
میگن حریم شخصی ولی گلوله میاد تو خونه و از شیشه رد میشه
مملکتو به خون کشیدن و خبر کشته شده های یه جا دیگه پخش میشه
لاله ها زیر پوتین له میشن و پیرهن خونی زیر پای آقازاده فرش میشه
آتیشایی که تو منطقه به پا کردن از تکلیف مردم روشن ترن
دلایی که سرد شدن از جسدای توی سردخونه خنک ترن

مظلوما هی کشته میشن، همه ی ۱۲ ماه محرمن
صدا ترکیدن بغض میاد و میگن این اشرار مسلحن

داد میزنه


کی این جنایتو از یاد میبره؟
داره جون به لب رسیده رو فریاد میزنه
ما همه با هم هستیم

دستاشو مشت کرده
دستاشو مشت کرده
خیلیا حبس شدن و مردن، این پایان نی، هنو نرسیدیم ته قصه
همه ی آرزوهاشو کشتن ولی جنازه ای تحویل نگرفته
همه ی اعتراضا جرمن
تو خیابون صدا شعار اومد و مردم شدن دشمن
همه ی منابع طبیعی رو استخراج کردن و خوردن
فقط جنازه های روی زمین مونده که معدن سربن
مامور لوله رو میگیره بالا، زخمیا هدفش
اون میره کمک با اینکه گلوله ها میان طرفش
دیگه هیچی واسه ی از دست دادن نداره
فقط انسانیته و شرفش
میریزن تو بیمارستانا و مجروحین رو از رو تخت میدزدن
همینجوریش هم واسه نداشتن پول درمان میمردن

همه رو قتل عام میکنن پشت درهایی که قفل میمونن
فکر می کنن شهیدای گمنام همیشه گم میمونن
اینا جون آدمیزادو مفت میدونن
حتی بی خداها به اجبار آیه ی یأس و با صوت میخونن

داد میزنه
کی این جنایتو از یاد میبره؟
داره جون به لب رسیده رو فریاد میزنه
ما همه با هم هستیم

داد میزنه
کی این جنایتو از یاد میبره؟