Koo Wit De Floo Songtext
von Herman Finkers

Et was koo wit de floo in oons eig′nste, in oons eig'nste,
Et was koo wit de floo in oons eig′nste Almelo.
Buurvrouw Kloompjan har gen man, want zee was zo schel as water,
Joa zo lillijk as mer kan, en toch zwanger alverdan.
Hil De Riet dee preut der van, hoo of 't toch kon met buurvrouw Kloompjan. Krig ja keend noa keend noa keend, mer ja de melkboer was ja bleend.
Et was koo wit de floo in oons eig'nste, in oons eig′nste,
Et was koo wit de floo in oons eig′nste Almelo.
En ik wet nog op Et Veald doar was Ginie, mooie Ginie,
En den leup 'n moal op stroat in nylonkousen met ′n noad.
En eer vaar den gung toch an, zee was nen viezen en ne del, mer hee perbeerden ze zölf een keer en doe heurden ie vaar nie meer.
Et was koo wit de floo in oons eig'nste, in oons eig′nste,
Et was koo wit de floo in oons eig'nste Almelo.
Van de Aa en de Loolee kump et water, wat ′n water,
Noar benee en löp zo töt an miln in Almelo. En et water van de Aa stun 'n moal töt an'n nös, en ja, ie könt wa water dreenken, mer da′s jammer van′n dös.
Dus doar deun ze rap wat an. O joa, wat dan, wat dan, wat dan?
'T water geet nog wa verdan mer wit de floo, heanig an.
Want ′t geet nog aait wit de floo in oons eig'nste, in oons eig′nste,
'T geet nog aait wit de floo in oons eig′nste Almelo.
En Herácles hef 't wier wunnen, joa dat doot ze, joa dat doot ze.
En Herácles hef 't wier wunnen nog veur de wedstrijd is begunnen.
En verspölt ze ′t es een keer, maakt niks oet ja, maakt niks oet.
En verspölt ze ′t es 'n keer, token moal wint ze′t wa weer.
Want et is koo wit de floo in oons eig'nste, in oons eig′nste,
Et is koo wit de floo in oons eig'nste, in oons eig′nste Almelo.
Et is koo wit de floo in oons eig'nste, in oons eig'nste,
Et is koowit de floo in oons eig′nste Almelo.