De laatste en de eerste Songtext
von Henk Westbroek

Ik werd ′s morgens wel eens
Wakker bij een meid in bed
Waarvan ik was vergeten hoe ze heette
Maar uit dat soort situaties
Heb ik me vaak gered
Door al te vluchten nog
Voordat ik had ontbeten
Soms werd het even pijnlijk
Als zo'n meid voorzichtig vroeg
Of ik echt meende
Wat ik allemaal gezegd had
Alleen als ze dan mooi was
En ze leek me ook wel lief
Zei ik: ′je bent en blijft
M'n allergrootste schat!'
De tijd dat ik zo was
Is voorgoed achter de rug
En ik verlang er geen
Seconde naar terug
Ik wil de eerste zijn, aan wie jij


Elke morgen denkt
En de laatste die jou heeft bezeten
Ik wil de laatste zijn,
Aan wie jij je lichaam schenkt
En de eerste die jij niet meer kunt vergeten
Ik dook ′s avonds soms het bed in
Bij een leuke vent
Omdat ik geen goed boek had om te lezen
Als mijn kamer me benauwde en
Er niemand op bezoek kwam
Maar vooral als ik niet meer
Alleen wou wezen
Dan vluchtte ik de stad in,
Koos een hele mooie uit
Die mocht dan eerst twee pilsjes
Voor me kopen
Dan mocht hij met me mee
En zeggen dat hij van me hield
Op het moment dat we de
Dekens onder kropen
De tijd dat ik zo was
Is voorgoed achter de rug
En ik verlang er geen seconde naar terug
Ik wil de eerste zijn, aan wie jij
Elke morgen denkt
En de laatste die jou heeft bezeten
Ik wil de laatste zijn,
Aan wie jij je lichaam schenkt
En de eerste die jij niet
Meer kunt vergeten
Stel je voor dat ik een zitplaats
Had gevonden
En de chaffeur niet op
Z′n remmen had getrapt
Dan had ik niet in je armen
Kunnen vallen.
Dan waren wij niet samen
Bij dezelfde halte uitgestapt
Ik wil de eerste zijn,
Aan wie jij elke morgen denkt
En de laatste die jou heeft bezeten
Ik wil de laatste zijn,
Aan wie jij je lichaam schenkt
En de eerste zijn die jij nooit
Meer kunt vergeten