Noodzakelijk verdriet Songtext
von Froukje

Ik word wakker in je armen
Het voelt als bijna ochtend
En je voelt nog diep in slaap
Het is het einde van de zomer
Je bent lief zo, in jouw kamer
Met de nacht nog in je haar

Ik hou van jou
Waarom hou ik toch zoveel van jou?
Alweer, mijn fout

Gisteravond was verdrietig
Je zei waarvoor je bang was
En we huilden op de pont
Je verwarmt me met je warmte
Bij jou kan ik soms klein zijn
En misschien is dat gezond

Jij houdt van mij
Waarom hou je toch zoveel van mij?
Het eerste licht schijnt op jouw gezicht langs het gordijn


Je wordt wakker
We zijn samen
Het staat je goed en dat kan iedereen beamen
Wie kent jou zo kwetsbaar?
Je bent prachtig als ik zie dat iets je echt raakt
Ik meen het, mijn liefste
En liefde is noodzakelijk verdriet
En dat spijt me
Dat spijt me

Soms tel ik de maanden
En soms denk ik aan dingen die voorbij zijn
En dan laat ik dat weer los
Soms wil ik pijn en daarin baden
Want destijds kwam dat zomaar
′s Ochtends vroeg, als met de post

Ik hou je vast
Laten we nog even niet beginnen met de dag
En ook de post belooft dat ze nog even op ons wacht

Je wordt wakker
We zijn samen
Het staat je goed en dat kan iedereen beamen
Wie kent jou zo kwetsbaar?
Je bent prachtig als ik zie dat iets je echt raakt
Ik meen het, mijn liefste
En liefde is noodzakelijk verdriet
En dat spijt me
Dat spijt me


Zullen we nog slapen?
Of nog even praten?
Met jou is alles leuker
Even geen zwaarte
Ik ben bang voor morgen
Maar ik ben bang voor alles
Dus let maar niet op mij, lief
Voor nu is het fijn, lief

Zullen we nog slapen?
Of nog even praten?
Met jou is alles leuker
Even geen zwaarte
Ik ben bang voor morgen
Maar ik ben bang voor alles
Dus let maar niet maar op mij, lief
Voor nu is het fijn, lief