Me bolhoed op me ene oor (Paris canaille) Songtext
von Dorus

Mijn bolhoed op, mijn ene oor
Zo slenter ik, het leven door
Met een duppie hier, en een stuiver daar
Haal ik mijn kossie bij mekaar

Ik heb een bank, in het plantsoen
Daar ga ik ′s nachts, een tukkie doen
Ik zie ik zie, wat U niet ziet
Veel zonneschijn, maar ook verdriet

Want naast het geld waar het om gaat
Ligt ook de humor vaak op straat
Je bent een reuze stommeling
Als je dat zomaar liggen laat

Je grootste vijand wordt je vriend
Wanneer je lacht en niet steeds grient
En de wereld maar niet ziet
Alsof je beter hebt verdient


Mijn vrijheid is, me kapitaal
De blauwe lucht, betaald m'n rente
En dreigt men mij, soms met de nor
Dan druk ik gauw mijn grote snor

Ik heb een schat, van een oude hond
Die zwerft mee, de wereld rond
De slager bij, ons in de buurt
Die heeft zijn gierigheid bezuurd

Mijn hond dat is, een rare Kees
Want vraagt ′ie om, een stukkie vlees
En krijgt meneer, dan niet zijn zin
Dan breekt hij bij die slager in

Ga ik soms eens onverwachts eens uit
En als ik dan ons fluitje fluit
Dan komt ie met een reuzevaart
En kwispelt vrolijk met zijn staart

Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat
Trekken we samen langs de straat
Hij is een heer van groot formaat
En ook mijn trouwste kameraad


De vrijheid is, ons kapitaal
De blauwe lucht, betaald mijn rente
En dreigt men ons, soms met de nor
Dan drukken wij ons grote snor, ja onze grote snor