Atlantis Songtext
von De Witte Kunst

Hoe
Ha
Hé
Joho!
Dat is een mooi plaatje
Zo wil je er wel uit zien
Wat een mooie bos met haar en een stabiele leefomgeving
En een heel pakket aan normen en waarden
En voorkeuren voor dingen die een ander imbeciel vindt
Maar dat kan jou niets schelen
In vroeger tijden was je er zo een
Met een aktetas vol paperassen en papieren
Onbegrijpelijke manieren, maar dat was vroeger
In daden en verhalen weerspiegelt het begrip
Dat is het verschil tussen verklaren en belijdenis
En dat je dan al je privileges naast je neerlegt
Ik zou het dapper willen noemen
Of in elk geval: niet slecht
Het is niettemin een nobel streven maar soms schiet je uit je slof
Omdat iemand dan iets zegt waarvan jij vindt dat het te ver gaat


Maar gaat het dan ook echt te ver of ben jij gewoon een bekrompen lul?
Dat is de vraag
We zijn allemaal gevangenen
We gaan allemaal gebukt onder het leven
We zoeken allen naar Atlantis
En dan zijn we er maar even
Oké
Tweede couplet
Wij zijn de kapitein
Op een schip vol visioenen
Onderweg naar een eiland dat gezonken is
Dus misschien is het wel goed jezelf te verpozen
Het land van Kokanje ligt daarginds
Ja, ik heb het geprobeerd
Maar het is gewoon niet te bereiken
Of ik ben te traag
Oost-Indisch doof
Ik weet het niet
De woorden uit het oude boek weerklinken in mijn oren
In een uitgestorven taal
Ik weet niet meer waar ik ben
We zijn allemaal gevangenen
We gaan allemaal gebukt onder het leven
We zoeken allen naar Atlantis
En dan zijn we er maar even
(We zijn allemaal gevangenen) We zijn allemaal gevangenen
We gaan allemaal gebukt onder het leven
We zoeken allen naar Atlantis
En dan zijn we er maar even
We zijn allemaal gevangenen