Corpiño Seitoso Songtext
von Andrés do Barro

Que muller máis xeitosa que eu encontrei
(que eu encontrei)
Doces foron as verbas que eu lle escoitei
(que eu lle escoitei)
Ela ficaba na praia deitada na area
cos meus oolos abertos eu ollei pra ela
eu lle dixen "ven"
e me dixo "o que?"

Déixame verche o corpo dourado
polo sol primeiro de mes de abril.
Ergue as túas mans ata que cheguen ó ceo
Colle as estrelas
foron feitas pra ti.

Teu corpo xeitoso indo sobre a area
O teu movemento é coma as ondas do mar
Teu doce balance coma o vento che leva
Teu corpo xeitoso quer botarse a voar


La la la

Que feitura levaba no seu camiñar
(no seu camiñar)
Confundín os seus pasos co meu palpitar
(co meu palpitar)
Cando ela chamoume fun á súa beira
Abondaba o seu corpo pra vela primaveira
Eu lle dixen "ven"
E me dixo "o que?"

Déixame verche o corpo dourado
polo sol primeiro de mes de abril.
Ergue as túas mans ata que cheguen ó ceo
Colle as estrelas
foron feitas pra ti.

Teu corpo xeitoso indo sobre a area
O teu movemento é coma as ondas do mar
Teu doce balance coma o vento che leva
Teu corpo xeitoso quer botarse a voar


La la la