Terecht II Songtext
von Aafke Romeijn

Ik vond je terug in de duinen met je mond in het zand.
Je leek wel blauw maar ik weet beter.
Je was altijd al het mooiste, als je speelde.
Kom, we gaan naar huis.
Ik heb een hut voor je gebouwd.
Het is al bijna half acht en het eten wordt koud. Als je handen en de wind beweegt je haar.
Ik zie een boot of verbeeld ik me dat maar?
Ik wil dat je me naam zegt en dat je erbij lacht, of is dat iets wat je niet van een broertje vragen mag?
Er hangen kilo′s roze suikerspin als wolken in de lucht.
Bel jij mama even dat je terecht bent? Ze is vast ongerust.