Boğaziçi Songtext
von Kenan Doğulu
Boğaziçi Songtext
İndirime girmiş eşyalar kadar sezonluk
İklime bağlı indirgenmiş cezalar kadar suçlu, bir o kadar
Güçlüyüm şimdi
Şimdi bu, dünse...
Aşk dedi bir gün birisi
Boş bulundum
Yine omzumdan burkuldum
Bakıştık, tanıştık
Yattık daha ilk gece
Namussuzluk ettik
Yetemedik
Ağladık olmadı
Güne dönmeye çalıştık, olmadı
Gitti
Kara bir tren gibi sessizce terkettik yine aynı garı
Mutluluk fonda kaldı
Karlı, meteorlu, korkulu bir dekor yarattık,
Yok
Saat farkımız çok
Umduğumdan daha da çok, çok
Orası Istanbul′a uzak kaldı
Gerçi Istanbul'da kozmopolit, depresif, yaşama sevinçli
Yorgun ve tarih sahibi
Ama yetmedi
Burda kalmasına yetmedi istanbul
İstanbul ilk defa mağlup ayrıldı kendi sınırlarında aşktan
Aşk şehri Paris′miş
Bir kez daha kanıtlandı
O ırak diyarlara çok büyük büyükelçi
Tahlillere büyük cevher
Astığı astık, kestiği kestik, dediği dedik baskın kadın
Ayrılığa ağlardın, peki n'oldu?
Ben ırak diyarlara büyük idealist
Tahminlere büyük mücevher
Yandığı yandık, kestiği kestik, dediği dedik gurur adam.
Ayrı kaldık, ayrılık aldık, ayrılık verdik
Apayrı iki insandık
Apaçık ortada kaldık
Evvel zaman içinde
Kalbur zaman içinde
Yalan bir aşk yaşarmış
Boğaziçinde
Ben hiçbirşeyi bilemez oldum
Aramak ister arayamaz oldum
Aşktan ölür, midesi kazınır
Dilim ekmeğe özsuyunu kurutur oldum
O, belli ki verdiği kararın arkasında durmayı bilen
O, belki zorlanan ama iyi bilen
Ama neyi bilen
Boşa seviştik, boşa savaştık, boşa kürek çektik
Yanıldık, yine yanıldık
Çoku bölüştük, yoka dönüştük
Ayrıldık daha ilk gece
Elimize ne geçti?
Monalisa'nın üzgün tarafı
Elimize ne geçti?
Monalisa′nın mutlu tarafı
Peki elimize ne geçti?
Ağlarken gülmeyi becerebilen bir palyalço maskesi
Peki elimize ne geçti?
Kırık dökük anılar
Van Gogh sarı çiçeklerini bize çizmemiş ki...
Elimize ne geçti?
Elimize sadece yok geçti
Öyle büyük ki ağrım
Horon tepseler ağlıyorum
İnan ki elimi kolumu zincirledin
İnan ki sustuklarımı sen izin vermedin diye
Boğazımda cümleledim
Artık telefon beklemiyorum
Artık telefon etmiyorum, çünkü biz artık olduk
Tabakta kaldık günah olduk
Yazık olduk
Biz senle, biz senle iki ayrı olduk
Ben sana susacak kadar
Ben sana susayacak kadar
Ben seni beni susturacak kadar sevdim
Öyle büyük ceza ki bu,
İkimize iyiliğimiz için kestiğin
Artık Afrikadakiler yaşar
Biz ölürüz
Evvel zaman içinde
Kalbur zaman içinde
Yalan bir aşk yaşarmış
Boğaziçinde
Evvel zaman içinde
Kalbur zaman içinde
Yalan bir aşk yaşarmış
Boğaziçinde
İklime bağlı indirgenmiş cezalar kadar suçlu, bir o kadar
Güçlüyüm şimdi
Şimdi bu, dünse...
Aşk dedi bir gün birisi
Boş bulundum
Yine omzumdan burkuldum
Bakıştık, tanıştık
Yattık daha ilk gece
Namussuzluk ettik
Yetemedik
Ağladık olmadı
Güne dönmeye çalıştık, olmadı
Gitti
Kara bir tren gibi sessizce terkettik yine aynı garı
Mutluluk fonda kaldı
Karlı, meteorlu, korkulu bir dekor yarattık,
Yok
Saat farkımız çok
Umduğumdan daha da çok, çok
Orası Istanbul′a uzak kaldı
Gerçi Istanbul'da kozmopolit, depresif, yaşama sevinçli
Yorgun ve tarih sahibi
Ama yetmedi
Burda kalmasına yetmedi istanbul
İstanbul ilk defa mağlup ayrıldı kendi sınırlarında aşktan
Aşk şehri Paris′miş
Bir kez daha kanıtlandı
O ırak diyarlara çok büyük büyükelçi
Tahlillere büyük cevher
Astığı astık, kestiği kestik, dediği dedik baskın kadın
Ayrılığa ağlardın, peki n'oldu?
Ben ırak diyarlara büyük idealist
Tahminlere büyük mücevher
Yandığı yandık, kestiği kestik, dediği dedik gurur adam.
Ayrı kaldık, ayrılık aldık, ayrılık verdik
Apayrı iki insandık
Apaçık ortada kaldık
Evvel zaman içinde
Kalbur zaman içinde
Yalan bir aşk yaşarmış
Boğaziçinde
Ben hiçbirşeyi bilemez oldum
Aramak ister arayamaz oldum
Aşktan ölür, midesi kazınır
Dilim ekmeğe özsuyunu kurutur oldum
O, belli ki verdiği kararın arkasında durmayı bilen
O, belki zorlanan ama iyi bilen
Ama neyi bilen
Boşa seviştik, boşa savaştık, boşa kürek çektik
Yanıldık, yine yanıldık
Çoku bölüştük, yoka dönüştük
Ayrıldık daha ilk gece
Elimize ne geçti?
Monalisa'nın üzgün tarafı
Elimize ne geçti?
Monalisa′nın mutlu tarafı
Peki elimize ne geçti?
Ağlarken gülmeyi becerebilen bir palyalço maskesi
Peki elimize ne geçti?
Kırık dökük anılar
Van Gogh sarı çiçeklerini bize çizmemiş ki...
Elimize ne geçti?
Elimize sadece yok geçti
Öyle büyük ki ağrım
Horon tepseler ağlıyorum
İnan ki elimi kolumu zincirledin
İnan ki sustuklarımı sen izin vermedin diye
Boğazımda cümleledim
Artık telefon beklemiyorum
Artık telefon etmiyorum, çünkü biz artık olduk
Tabakta kaldık günah olduk
Yazık olduk
Biz senle, biz senle iki ayrı olduk
Ben sana susacak kadar
Ben sana susayacak kadar
Ben seni beni susturacak kadar sevdim
Öyle büyük ceza ki bu,
İkimize iyiliğimiz için kestiğin
Artık Afrikadakiler yaşar
Biz ölürüz
Evvel zaman içinde
Kalbur zaman içinde
Yalan bir aşk yaşarmış
Boğaziçinde
Evvel zaman içinde
Kalbur zaman içinde
Yalan bir aşk yaşarmış
Boğaziçinde
Writer(s): Ozan Dogulu, Kenan Dogulu, Sila Gencoglu Lyrics powered by www.musixmatch.com